Historia sekcji

K.S. WARTA Poznań - Sekcja Tenisowa  1914-2022

Sekcja Tenisowa Klubu Sportowego Warta Poznań powstała w dniu 06.05.1914 i jest trzecią a drugą według starszeństwa wieku sekcją powołaną do życia w KS Warta Poznań. Fakt ten czyni,  że sekcja tenisowa KS Warta Poznań jest najstarszą aktywną sekcją tenisową w Polsce. Sekcja od ponad stu lat działa aktywnie dla upowszechnienia i rozwoju tenisa w Poznaniu, Wielkopolsce oraz Polsce. Wizytówką Polskiego tenisa oraz KS Warta Poznań w latach 1950 -1970 byli wielokrotni mistrzowie Polski :Wiesław Gąsiorek i Józef Piątek. Obecnie na 1 krytym i 4 odkrytych kortach sekcji, co roku odbywa się wiele imprez sportowych w rożnych kategoriach wiekowych oraz różnej rangi

Początki zainteresowania się tenisem w Poznaniu, wśród polskiej części społeczeństwa wiążą się z Towarzystwem Gimnastycznym „Sokół” jedynym propagatorem tenisa w tym czasie. Wielki wkład  w rozwój tego sportu w Poznaniu wniósł Klub Sportowy „Warta”. Już w 1913 roku powstało przy Klubie „Kółko Tenisowe”. Prezesem „Kółka” był Tadeusz Gąsiorowski a sekretarzem współzałożyciel „Warty”, kapitan sportowy Klubu Marian Beym. Organizowano pierwsze turnieje. W Poznaniu u jednego z kolekcjonerów znajduje się brązowy medal z datą 15 sierpnia 1913 roku, który zdobyła Janina Nowakowska z klubu „Warta”. Z inicjatywy M. Beyma „Kółko” w następnym roku  przekształciło się w sekcje tenisową. W dniu 6 maja 1914 roku ukonstytuowało się pierwsze kierownictwo sekcji. Kierownikiem wybrano T. Gąsiorowskiego, sekretarzem został M. Beym a skarbnikiem została Janina Nowakowska. Początkowo grywano na jednym wynajmowanym korcie (później dwa) w ogrodzie Columbia w okolicach gdzie znajdują się obecne korty „Warty”.

W 1914 sekcja  zorganizowała pierwszy turniej. Nagrody zdobyli już wcześniej wymieniona J. Nowakowska, S. Nowakowska, Sobecki. Rozpoczęła się wojna 1914 roku, wielu członków sekcji wcielono do wojska. Mimo to sekcja dalej prowadziła działalność. W 1915 roku kierownikiem sekcji został M. Beym w miejsce powołanego do wojska T. Gąsiorowskiego. Miejsce treningów przeniesiono na korty Laubscha przy obecnej ul. H. Dąbrowskiego, a od 1918 roku sekcja wynajmowała korty u Niemca Wolffa (obecne korty AZS-u). W roku tym przypadł 5-letni jubi­leusz istnienia Warty. Z okazji tej odbył się turniej tenisowy juniorów, tradycyjnym zaś zwyczajem w sierpniu turniej o mistrzostwo sekcji.

Ważnym wydarzeniem tego roku był mecz drużynowy w październiku z klubem sportowym „Schlesien" z Wrocławia. Zwycię­żył zespół niemiecki.

W roku 1919 gdy tworzone były zręby państwowości polskiej zorganizowane zostały pierwsze Mistrzostwa Wielkopolski w tenisie. Mistrzami zostali: Edward Kleinadel (Warsz. KLT) późniejszy pierwszy mistrz Polski w roku 1921 a wśród pań Jadwiga Żochowska-Paradowska (Warsz. KLT).

Największy rozkwit sekcji przypada na lata 1920-23, kiedy to w szeregach swoich posiadał najlepszych działaczy i zawodników okręgu. W dniach 25-29 sierpnia 1921 sekcja organizuje wszechpolski turniej tenisowym (w ramach którego rozegrano Mistrzostwa Wielkopolski i Mistrzostwa Poznania). Podczas turnieju z inicjatywy działaczy „Warty” powołano Polski Związek Lawn Tenisowy z siedzibą w Poznaniu (statut uchwalono w dniu 25 marca 1922). Pierwszym prezesem PZLT został „warciarz” Zdzisław Szulc. W sierpniu 1922 na pierwszych 6 nowych własnych kortach sekcji przy ul.Rolnej zorganizowano pierwszy międzynarodowy turniej tenisowy. Niestety już miesiąc później konieczność budowy trybuny do boiska piłkarskiego przyczyniła się do rozpadu sekcji. Ofiarą jej padły niestety korty tenisowe, a na budowę nowych kortów było trzeba poczekać do 1924 roku (wybudowano 3 korty z szatnią za boiskiem). W związku z tym opuścili szeregi „Warty" wszyscy czołowi tenisiści z Zdzisławem Szulcem, przenosząc się do AZS-u Poznań który akurat zagospodarował i uruchomił byłe korty Wolffa.

Wybrano nowe kierownictwo sekcji. Kierownikiem zostaje Lange, sekretarzem Ludwiżanka skarbnikiem Tomaszewski. Najlepszymi zawodnikami są Skowrońska i por. Stanisław Osten-Sacken.

Rok 1924 to historyczny pierwszy start zawodników Warty w (narodowych) Mistrzostwach Polski rozgrywanych w Poznaniu na kortach AZS (byłe korty Wolffa). Warta wystawia 5 osobowy skład: Kurzawski, Kozielski, Tuszyński, Skowrońska, Małaszyńska.

Od 1926 roku nie tylko w klubie ale również w Wielkopolsce przez kilka lat najlepszą  zawodniczką „Warty”  była Maria Scarpowa. W maju 1927 powstaje nowy klub sportowy H.Cegielski (HCP) z sekcją tenisową z którym Warta przez najbliższe lata będzie regularnie rywalizować (w grudniu 1950 roku oba kluby połączą się). W 1927 Scarpowa zdobywa wicemistrzostwo Wielkopolski przegrywając w finale z Kowalewską 8:6, 8:6 na kortach AZS-u. Największym sukcesem Scarpowej i zarazem sekcji tenisowej Warty w tym okresie było zdobycie wicemistrzostwa Polski za rok 1928 w mikście w Katowicach. W parze z Maxem Stolarowem (mistrzem Polski w grze pojedynczej i podwójnej). Para ta przegrał w finale 6:2, 1:6, 4:6 z parą Stanisław Czetwertyński i Jadwiga Jędrzejowska. Tydzień później wygrywa w turnieju o Mistrzostwo Łodzi w grze mieszanej z Maxem Stolarowem. Od 1929 Skarpowa przechodzi do AZS Poznań. Od roku 1930 zawodnicy Warty mają możliwość gry w tenisa zimą na krytej hali treningowej oraz korzystają z porad i treningów etatowego trenera tenisa Romana Tuszyńskiego.

W roku 1930  sekcja wzięła po raz pierwszy udział w zawodach o Mistrzostwo Między-Klubowe Polski i w meczu finałowym  grupy poznańskiej pokonała AZS Poznań wynikiem 4:3  w składzie: Szczęsnowska, Królikowski, Szulwic.

W wrześniu 1939 roku wojna przerwała działalność sekcji i klubu.

Działalność sekcji wznowiono w 1945 roku. Do czołówki tenisistów Wielkopolski należeli „warciarze” Jan Stefański i Halina Hojan klasyfikowana na czwartym miejscu w kraju w 1947 roku. W samym roku Michał Kanikowski zdobył tytuł mistrza Polski juniorów.

Wielkie sukcesy zaczyna odnosić Józef Piątek.  W 1947 wygrywa z najlepszymi tenisistami w  kraju.  W 1949 J. Piątek zdobył dwa tytuły wicemistrzowskie Polski w singlu i deblu. W latach następnych  wygrywa  mistrzostwa Polski  w deblu,  i grze mieszanej na korach otwartych i w hali. Gra w turniejach na kortach całej Europy. Z legendą polskiego tenisa Jadwigą Jędrzejowską wygrał Międzynarodowe Mistrzostwa Rumunii. Bronił barw Polski w Pucharze Davisa i meczach międzypaństwowych. Józef Piątek grał i odnosił  sukcesy na mistrzostwach Polski do 1972 roku głównie w grach podwójnych  wspólnie z W. Gąsiorkiem i grze mieszanej  z  J. Jędrzejowską i

B. Dońdą. W swej karierze zanotował 25 tytułów mistrza Polski w deblu i grze mieszanej, dwa tytuły międzynarodowego mistrza Polski. 

W 1953 roku pojawił się  wielki talent Wiesława Gąsiorka. W 1953 i 1954 roku zdobył tytuł mistrza Polski w kategorii juniorów  w grze podwójnej. Po odbyciu służby wojskowej w latach 1955-57 powrócił do klubu. W 1958 zdobył z J. Jędrzejowską swój pierwszy tytuł mistrza Polski w grze mieszanej. W 1959 roku po raz pierwszy został mistrzem Polski w kategorii seniorów w grze pojedynczej i podwójnej. Przez następne jedenaście lat dominuje w polskim tenisie. Wiesław Gąsiorek zdobył w swej karierze sportowej  12 tytułów mistrza Polski seniorów w grze pojedynczej i 2 tytuły w hali, 7 tytułów w deblu na otwartych kortach i 8 w hali oraz 4 w grze mieszanej z Jadwigą Jędrzejowską. Razem tytułów mistrzowskich zdobył -35. Ponadto 4 razy zdobył tytuł Międzynarodowego Mistrza Polski. Na kortach Rolanda Garrosa w Paryżu grał 12 razy, na kortach trawiastych Wimbledonu 10 razy. Rozegrał najdłuższy mecz w historii świata 126 gemów z Rogerem Taylorem w 1967 roku w Warszawie. Reprezentował Polskę w pucharze Davisa w których wygrał 25 pojedynków, w meczach miedzy państwowych  i turniejach na całym świecie. W 1971 roku W. Gąsiorek wspólnie z T. Nowickim z Legii wywalczyli tytuł mistrza Europy amatorów w Luksemburgu.

W rozgrywkach  I ligi głównie za sprawą W. Gąsiorka i  J. Piątka  „Warta”   zdobyła  w latach 1965 i 1970 tytuł Drużynowego Mistrza Polski a w latach 1961, 1964, 1966, 1969 tytuł wicemistrzowski.  W 1972 „warciarze” spadają z I ligi. 

Od 1973 roku W. Gąsiorek był zawodnikiem i trenerem w „Olimpii”-Poznań z którą w 1976 roku.  zdobył tytuł  Drużynowego Mistrza Polski.  W latach 80 -tych był trenerem w Niemczech.

W. Gąsiorek zmarł w lutym 2002 a  jego starszy kolega J. Piątek  w 2005 roku. Tradycje W. Gąsiorka kontynuują w „Warcie” jego syn Jacek, który jest trenerem i wnuk Hubert, odnoszący sukcesy w kraju w kategorii juniorów. 

Wielkim talentem sekcji była Jolanta Rozala. Była 2-krotną mistrzynią. Polski juniorów  indywidualnie i 6 –krotnie w grach mieszanych w tym 2-krotnie w parze z najlepszym tenisistą Polski Wojciechem Fibakiem.

W działalności sekcji szczególnie zasłużyli się Jan Stefański początkowo jako zawodnik, trener i działacz sekcji oraz Henryk Kuczkowski. Stworzyli oni warunki i sprzyjającą atmosferę do uprawiania tenisa w Klubie. Od 1973 roku klub nie zanotował większych sukcesów. Praca sekcji polegała głównie z młodzieżą i na bazie tego reaktywowano drużynę seniorów, która dwukrotnie w latach1992-1993 była o krok od wejścia do rozgrywek I ligi. Efektem tego było zdobycie przez  Jana Marcinkowskiego w 1994 roku tytułu mistrza Polski juniorów w hali i wicemistrza na kortach otwartych. W 1995 ponownie został wicemistrzem na kortach otwartych.  W 2002 roku młodzi zawodnicy klubu Maja Kazimieruk, Kajetan Osuch i Jan Żuraszek wygrywają turnieje regionalne i ogólnopolskie. W 2004 roku Paula Chełmińska zdobyła brązowy medal na mistrzostwach Polski do lat 18 a Maja Kazimieruk, Hubert Gąsiorek, Tomasz Gruchała  znajdują się na listach klasyfikacyjnych światowych organizacji tenisowych.

W 2005 roku tenisiści sekcji zanotowali sporo osiągnięć w różnych kategoriach wiekowych zarówno indywidualnie jak i drużynowo. Na halowych mistrzostwach w Sopocie Katarzyna Nowak indywidualnie oraz ta sama tenisistka z Patrycja Szymkowiak  w grze podwójnej zdobyła tytuły wicemistrzowskie w kategorii do lat 12. Na letnich mistrzostwach Polski w Warszawie Maja Kazimieruk i Hubert Gąsiorek wywalczyli tytuły wicemistrzowskie w grze podwójnej w kategorii wiekowej do lat 16. Trzecie miejsce na letnich mistrzostwach Polski w Sopocie do lat 12 zdobyły Katarzyna Nowak i Patrycja Szymkowiak.

W rozgrywkach drużynowych zimowych kadeci do lat 16 w składzie Hubert Gąsiorek, Tomasz Gruchała i Arkadiusz Górny zdobyli srebrny medal a brązowy skrzaty do lat 12 w składzie Katarzyna Nowak, Patrycja Szymkowiak , Danuta Neumann.

 W rozgrywkach letnich srebrny medal zdobyły skrzaty do lat 12 w składzie Katarzyna Nowak, Patrycja Szymkowiak, Danuta Neumann, Agata Wieczorek. Urszula Kafarska. Te osiągnięcia pozwoliły, że sekcja została sklasyfikowana na 16 miejscu w Polskim Związku Tenisowym.

W 2006 roku zawodnicy sekcji zdobyli cztery brązowe medale: Paula Chełmińska na młodzieżowych mistrzostwach Polski do lat 21 w grze podwójne, Katarzyna Nowak na mistrzostwach Polski do lat 14 w grze podwójnej, Maja Kazimieruk i Anna Jęczmionka na Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży do lat 16 w grze podwójnej oraz drużyna kadetek na halowych mistrzostwach Polski do lat 16 w składzie Maja Kazimieruk, Anna. Jęczmionka i Joanna. Błaszak. W 2007 roku kolejne medale srebrny i brązowy na mistrzostwach Polski Juniorów zdobywa Maja Kazimieruk a w kategorii Młodziczek Patrycja Szymkowiak Medale zdobywają także drużyny srebrny juniorki oraz młodziczek. Zawodniczki; Maja Kazimieruk Anna Jęczmionka oraz Patrycja Szymkowiak należą w swoich kategoriach wiekowych do czołówki. Niestety w kolejnych latach w wyniku odejścia czołowych młodych zawodniczek i zawodników oraz rezygnacji udziału w startach  a także perturbacje z baza treningową przyczyniła się do obniżenia poziomu sportowego. Po długiej nieobecności 2019 roku Adam Machońko oraz w 2020 roku Bartosz Dobroś i  Tadeusz Lamch a także Weronika Dobroś  w 2021 roku uczestniczyli w Mistrzostwach Polski do lat  lat 12 i 23.  W obecnej chwili sekcja przywiązują uwagę do szkolenia i naboru uzdolnionych dzieci dążąc do nawiązania do ogromnych tradycji sekcji.